SCHILDERIJEN

De schilderijen, ontstaan in de periode vanaf 2017, geven een herinnering weer aan werken uit de 80-tiger jaren, de grafiek en de sculpturen uit die tijd. In de schilderijen worden onderwerpen, die mij interesseren, zoals, het landschap, de natuur, de stad, de mens, mijn atelier, in samenhang gebracht met mijn vroegere vorm- en beeldtaal. Het medium schilderen, het schilderkunstige, de schildertechniek, de wijze hoe en waarom, heeft op mij een intrigerende en uitdagende werking. Wat realistisch lijkt, is eerder een weergave van hoe ik de omgeving heb waargenomen, wat ik er uitgehaald heb en in een compositie samenbreng met mijn vroegere beeldtaal. En er zijn schilderijen in de abstracte vorm en beeldtaal, die door mij ontwikkeld is in de 80-tiger jaren.

GRAFIEK

Als beeldend kunstenaar houd ik mij bezig met vormen en kleuren in een abstracte beeldtaal. Zo ontstaat er een elementaire beeldtaal. Hierin komt een accent op verticale gerichtheid steeds terug. De basisvorm is vaak een langgerekt zwart vlak, dat doorbroken wordt door een stralend kleurig element.
Subtiele variaties van kleur in de vormen intrigeren mij. Zij vormen partij en tegenpartij in een harmonische samenhang van vorm en kleur. Door de gekozen kleuren, vormen en bijvoorbeeld een golvende lijn ontstaat er een bijzondere 'innerlijke klank', een geheel eigen melodie. Deze elementen laten de poëtische kant van mijn werk zien.

SCULPTUREN

Mijn sculpturen hebben, evenals de grafiek, de menselijke maat als uitgangspunt. Ook in sculpturen is er een verticale gerichtheid. Grote zwarte silhouet-achtige vormen worden doorbroken door heldere gekleurde elementen en subtiele kleurschakeringen. De beleving van mijn werk als levend integraal element van de omgeving, is bij de sculpturen intenser dan bij mijn grafiek. Naast het formaat, werkt het feit dat je om een sculptuur heen kan lopen, hieraan mee. De voorzijde van het beeld lijkt een sculpturale omzetting van de grafiek: een landschap van vormen en kleuren. De achterzijde van de sculpturen is gemaakt van zink. Het metaal is onbewerkt gelaten, hierdoor ontstaat een prachtig spel van licht- en schaduwpatronen.

De vormen, die aan de voorzijde het beeld bepalen, herhalen zich aan de achterzijde; soms letterlijk, soms als negatief van de voorzijde, soms door middel van enkele restfragmenten waarbij de fantasie de totale vorm af moet maken.
Het zink aan de achterzijde ziet er, ondanks de strakke en gesloten vormen, heel kwetsbaar uit. De confrontatie van de broze huid van het zink, maakt de formele, licht poëtische melodie van kleur en vorm aan de voorzijde gevoeliger. Aan de zijkanten van de sculpturen komen de gelakte/geschilderde vlakken en het onbewerkte zink gelijktijdig in beeld. Hier is de ervaring van de beelden een samenkomen van verstand en emotie.